Van 2003 tot 2016 heb ik met veel passie en plezier het prachtige vak van anesthesioloog uitgeoefend in het Albert Schweitzer Ziekenhuis in Dordrecht.
Helaas kwam ik in 2014 aan de andere kant te staan in de medische wereld door een auto-immuun aandoening, wat ervoor zorgde dat ik mijn vak als anesthesioloog niet meer kon uitoefenen.
Tijdens mijn lange reis langs ziekenhuizen, artsen en westerse therapieën, heb ik als patiënt, maar zeker ook als arts, heel veel geleerd over onze gezondheidszorg en over mijzelf. Gedurende deze periode had ik de tijd om na te denken over hoe ik het anders zou willen. Wat voor mij duidelijk werd, was dat ik iets wilde gaan doen waarbij ik “heel de mens” kon helpen, dus zowel het lichaam als de geest.
Na een jaar psychologie studeren, besloot ik te gaan doen wat ik al tijdens mijn geneeskunde studie had willen doen: een acupunctuur opleiding volgen.
Vooral om te kijken hoe men, in een totaal andere en een 3000 jaar oudere cultuur dan de onze, naar het concept “ziekte” kijkt.
Daarom ben ik Acupunctuur en Traditional Chinese Medicine (TCM) gaan studeren aan de vooraanstaande Academie voor Chinese Geneeskunde “Qing Bai”.
Tevens heb ik diverse modules Medische Acupunctuur gevolgd, georganiseerd door de AVIG, de vereniging van artsen voor integrale geneeskunde (www.avig.nl), naar voorbeeld van de British Medical Acupuncture Society (http://www.medical-acupuncture.co.uk).
Al snel vielen er voor mij veel zaken op zijn plek.
In China heeft men de mens en zijn klachten en ziektes duizenden jaren lang goed geobserveerd en daardoor patronen herkend. Deze patronen zijn hier in het westen, onbekend of uit het oog verloren.
Zo kent de Chinese Geneeskunde géén scheiding van lichaam en geest, zoals wij die in het westen in het algemeen wèl hanteren, en is het heel duidelijk dat emoties tot lichamelijke klachten kunnen leiden.